ကြက်သားပေါက်မွေးမြူခြင်း စီမံခန့်ခွဲမှု

I. သောက်သုံးရေစီမံခန့်ခွဲမှု

ဆေးဝါး သို့မဟုတ် ကာကွယ်ဆေးထိုးခြင်းကြောင့် ရေကို ထိန်းချုပ်ရန် လိုအပ်သည်မှလွဲ၍ ပုံမှန် 24 နာရီ ရေပေးဝေမှုကို သေချာစေသင့်သည်။သောက်သုံးရေ လုံလောက်စွာရရှိရေး၊ကြက်ခြံများရေလိုင်းပြန်လည်ပြင်ဆင်ရန် အထူးအချိန်နှင့် ဝန်ထမ်းများကို စီစဉ်သင့်သည်။ကြက်အိမ်စောင့်သည် ဆီးလမ်းကြောင်းပိတ်ဆို့ခြင်းနှင့် နို့သီးခေါင်းသောက်သူ ယိုစိမ့်ခြင်းရှိမရှိ နေ့စဉ်စစ်ဆေးသင့်သည်။ပိတ်ဆို့နေသော ရေလမ်းကြောင်းများသည် အသားစားကြက်များတွင် ရေပြတ်တောက်မှုဖြစ်စေပြီး အလွန်ဆိုးရွားသော အကျိုးဆက်များရှိသည်။

ယိုစိမ့်နေသော နို့သီးခေါင်းမှ ထွက်လာသော ရေသည် ဆေးများကို ဖြုန်းတီးရုံသာမက အစာကြေလွယ်ပြီး အူလမ်းကြောင်းဆိုင်ရာ ရောဂါများ ဖြစ်စေနိုင်သည့် မြေဩဇာများကို ပျော့ပျောင်းစေမည့် အညစ်အကြေးများကို ညှစ်ထုတ်သည့် ဒယ်အိုးထဲသို့ ဝင်လာပါသည်။ဤပြဿနာနှစ်ရပ်သည် ကြက်မွေးမြူရေးခြံတိုင်းကြုံတွေ့ရမည့် ပြဿနာများဖြစ်ပြီး စောစီးစွာသိရှိနိုင်မှုနှင့် စောစီးစွာထိန်းသိမ်းမှုတို့သည် အလွန်အရေးကြီးပါသည်။

ထို့အပြင် သောက်သုံးရေတွင် ကာကွယ်ဆေးမထိုးမီ သောက်သုံးရေတွင် ပိုးသတ်ဆေး အကြွင်းအကျန်မရှိစေရန် ရေစင်စင်ကို သေချာစွာ ဆေးကြောပါ။ 

2. တစ်ကိုယ်ရေသန့်ရှင်းမှုနှင့် ပိုးသတ်ဆေးစီမံခန့်ခွဲမှု

ကြက်သားအိမ်အတွင်းနှင့် ပြင်ပတွင် ပိုးသတ်ဆေးခတ်ခြင်းတို့ကို ကောင်းမွန်စွာလုပ်ဆောင်ပါ၊ ရောဂါပိုးကူးစက်မှုလမ်းကြောင်းကို ဖြတ်တောက်ပါ၊ အထူးအခြေအနေမရှိဘဲ ဝန်ထမ်းများအားလုံးကို ကွင်းပြင်မှထွက်ခွာခြင်းမပြုရန် တင်းကြပ်စွာတားမြစ်ထားပြီး ထုတ်လုပ်မှုဧရိယာမဝင်မီ ပိုးသတ်ဆေးပြောင်းလဲခြင်းဖြင့် လယ်ကွင်းသို့ပြန်လာပါ။ကြက်ချေးများကို အချိန်မီ ဖယ်ရှားပါ။မြေဩဇာကို လက်ဖြင့် ဖယ်ရှားခြင်း သို့မဟုတ် စက်ပိုင်းဆိုင်ရာ မြေဩဇာများ ဖယ်ရှားခြင်းဖြစ်စေ ကြက်ချေးနေထိုင်ချိန်ကို လျော့နည်းစေရန်အတွက် မြေဩဇာများကို ပုံမှန်ရှင်းလင်းပေးသင့်သည်။ကြက်လှောင်အိမ်.

အထူးသဖြင့် သားပေါက်ခြင်း၏ ပထမရက်အနည်းငယ်တွင် များသောအားဖြင့် လေဝင်လေထွက်မရှိပေ။ကြက်လှောင်အိမ်နှင့် မြေဩဇာ မည်မျှထွက်သည်ပေါ်မူတည်၍ နေ့စဉ် အချိန်မီ ဖယ်ရှားသင့်သည်။သားပေါက်များ ကြီးထွားလာသည်နှင့်အမျှ မြေဩဇာကိုလည်း ပုံမှန်ဖယ်ရှားပေးသင့်သည်။ 

ကြက်သားဖြန်းဆေးဖြင့် ပုံမှန် ပိုးသတ်ခြင်းသည် ကူးစက်ရောဂါများ ဖြစ်ပွားမှုကို ကာကွယ်ထိန်းချုပ်ရန် အရေးကြီးသော နည်းလမ်းတစ်ခုဖြစ်သည်။ကြက်များကို ပိုးသတ်ဆေးခတ်ရာတွင် အနံ့ကင်းပြီး ယားယံမှုနည်းသော ပိုးသတ်ဆေးများဖြင့် ပြုလုပ်သင့်ပြီး ပါဝင်ပစ္စည်းများကို အလှည့်ကျအသုံးပြုသင့်ပါသည်။

ယေဘုယျအားဖြင့် ဆောင်းရာသီတွင် တစ်ပတ်လျှင် ၁ ကြိမ်၊ နွေဦးနှင့် ဆောင်းဦးတွင် တစ်ပတ်လျှင် ၂ ကြိမ်၊ နွေရာသီတွင် တစ်နေ့ ၁ ကြိမ်။ဤနေရာတွင် သတိပြုရမည့်အချက်တစ်ခုမှာ လှောင်အိမ်အား ကြိုတင်ပူနွေးပြီးနောက် ပိုးသတ်ဆေးရည်ကို အသုံးပြုသင့်သည်။အခန်းအပူချိန် 25 ဝန်းကျင်တွင် ပိုးသတ်ခြင်းအကျိုးသက်ရောက်မှုသည် အကောင်းဆုံးဖြစ်သည်။℃.ပိုးသတ်ခြင်း၏ရည်ရွယ်ချက်မှာ အဓိကအားဖြင့် လေထဲရှိ ဘက်တီးရီးယားများနှင့် ဗိုင်းရပ်စ်များကို သတ်ရန်ဖြစ်သောကြောင့် ဖြန်းထားသော အမှုန်အမွှားများသည် ကြက်များကို ဖြန်းဖြန်းခြင်းသည် ပိုးသတ်ခြင်းဖြစ်သည်ကို နားမလည်ပါက ပိုကောင်းပါသည်။

3. အပူချိန်စီမံခန့်ခွဲမှု

အပူချိန်စီမံခန့်ခွဲမှု၏ အမြင့်ဆုံးအဆင့်မှာ "အဆက်မပြတ် ချောမွေ့စွာ ကူးပြောင်းခြင်း" ဖြစ်ပြီး၊ ရုတ်တရက် အအေးနှင့် ပူခြင်းသည် ကြက်မွေးမြူခြင်း၏ ကြီးမားသော တားမြစ်ချက်ဖြစ်သည်။မှန်ကန်သော အပူချိန်သည် ကြက်များ လျင်မြန်စွာ ကြီးထွားမှု အာမခံချက် ဖြစ်ပြီး ယေဘုယျအားဖြင့် အပူချိန် မြင့်မားသည် ၊ ကြီးထွားမှု မြန်ဆန်မည် ဖြစ်သည်။

ကြက်များ၏ဇီဝကမ္မလက္ခဏာများအရ၊ သားပေါက်ခြင်း၏ပထမ 3 ရက်အပူချိန်သည် 33 ~ 35 သို့ရောက်ရှိသင့်သည်။℃, 4 ~ 7 ရက်တစ်ရက် drop 1℃၂၉~၃၁℃အပတ်စဉ် 2 ~ 3 ကျဆင်းပြီးနောက်ရက်သတ္တပတ်၏အဆုံးမှာ℃အသက် 18 ~ 24 မှ ​​6 ပတ်℃ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။အအေးပေးခြင်းကို ဖြည်းညှင်းစွာလုပ်ဆောင်ရမည်ဖြစ်ပြီး ကြက်၏ဖွဲ့စည်းပုံအရ၊ ခန္ဓာကိုယ်အလေးချိန်၊ ရာသီအလိုက်ပြောင်းလဲမှုများကို ဆုံးဖြတ်ရန်၊ အိမ်တွင်းအပူချိန်ကို ရုတ်ချည်းပြောင်းလဲခြင်းမပြုရန် ဂရုပြုပါ။

အပူချိန် သင့်လျော်မှုရှိမရှိ၊ သာမိုမီတာကို လေ့လာခြင်းအပြင် (သာမိုမီတာကို ကြက်များ၏ နောက်ကျောနှင့် တူညီသော အမြင့်တွင် ကြက်ပေါက်များတွင် ချိတ်ဆွဲထားသင့်သည်။ ၎င်းကို အပူရင်းမြစ် သို့မဟုတ် ထောင့်များတွင် အလွန်နီးကပ်စွာ မထားပါနှင့်)၊ ကြက်များ၏ စွမ်းဆောင်ရည်၊ ဒိုင်နမစ်နှင့် အသံတို့ကို တိုင်းတာရန် အရေးကြီးပါသည်။များသောအားဖြင့် သာမိုမီတာကို အသုံးပြု၍ရသော အပူချိန်ကို သိရှိနိုင်သည်။ကြက်အိမ်သာမိုမီတာသည် တစ်ခါတစ်ရံတွင် ပျက်ကွက်ပြီး အပူချိန်ကို ဆုံးဖြတ်ရန် သာမိုမီတာကို လုံးလုံးအားကိုးခြင်းသည် မမှန်ကန်ပါ။

မွေးမြူသူသည် ကြက်၏ အပူချိန်ကို ထိန်းညှိပေးသည့် နည်းလမ်းကို ကျွမ်းကျင်စွာ ကြည့်ရှုပြီး သင့်လျော်မှု ကို ဆုံးဖြတ်ရန် လေ့လာသင့်သည်။ကြက်လှောင်အိမ်သာမိုမီတာမသုံးဘဲ အပူချိန်။ကြက်များကို အညီအမျှ ဖြန့်ဝေပြီး သိုးစုတစ်ခုလုံး သို့မဟုတ် ပိုကြီးသော ကြက်များ ပါးစပ်ပွင့်လာပါက အပူချိန်သည် ပုံမှန်ဖြစ်ကြောင်း ဆိုလိုသည်။ကြက်များသည် ပါးစပ်နှင့် အတောင်များဖွင့်ထားပုံပေါ်ပါက အပူအရင်းအမြစ်နှင့် လူစုလူဝေးမှ ဘေးသို့ရွှေ့ပါက အပူချိန်လွန်သွားသည်ဟု ဆိုလိုသည်။

၎င်းတို့သည် စုပုံနေပုံရပြီး အပူအရင်းအမြစ်ဆီသို့ မှီကာ၊ စုဝေးနေကြသည် သို့မဟုတ် အရှေ့ သို့မဟုတ် အနောက်တွင် စုပုံနေသောအခါတွင် အပူချိန် အလွန်နည်းသည်ဟု ဆိုလိုသည်။နွေရာသီကြက်များသည် အပူဒဏ်ကိုကာကွယ်ရန် အထူးသဖြင့် သိုးစုများ ရက် 30 ပြီးနောက်၊ စိုစွတ်သောကုလားကာကို အချိန်မီအသက်သွင်းရန် အလွန်အရေးကြီးသည်၊ ပတ်ဝန်းကျင်အပူချိန် 33 ထက်ကျော်လွန်သည်℃ရေဖြန်းသည့်အခါတွင် အအေးခံကိရိယာများ ရှိရပါမည်။ညဘက်တွင် ကြက်များသည် မလှုပ်မယှက်ဘဲ အိပ်ပျော်နေသဖြင့် လိုအပ်သော အပူချိန်သည် ၁ မှ ၂ အတွင်း ဖြစ်သင့်သည်ကို သတိပြုပါ။℃ပိုမြင့်တယ်။